Co warto wiedzieć przed wizytą w gabinecie!
Pierwsze sygnały wady wzroku
Badanie okulistyczne noworodek przechodzi jeszcze w szpitalu. Po tym okresie rodziców powinno zaniepokoić: brak reakcji na światło, brak odruchu ze strony rogówki, różnice w wielkości gałek ocznych, występowanie oczopląsu, często zamknięte oczy. Nie należy przesadnie reagować na występowanie zeza do około 3 miesiąca życia, ponieważ mięśnie poruszające gałkami ocznymi są jeszcze słabe na tym etapie rozwoju malucha. Jeśli po tym okresie zez będzie się utrzymywał, trzeba będzie udać się do specjalisty. Należy również szczególną uwagę zwracać na problemy z kanalikami łzowymi. Jeżeli mimo przemywania oczy dziecka nadmiernie łzawią lub są zaczerwienione, należy niezwłocznie umówić wizytę u okulisty.
Spotkanie z okulistą
Wizyta młodych pacjentów nie różni się wiele od badania wzroku u osób dorosłych. Pierwszym etapem zawsze jest wywiad z rodzicami w celu poznania zaobserwowanych dolegliwości. Okulista dziecięcy może również przeprowadzić wywiad z dziećmi odpowiednio starszymi by mogły opisać nieprawidłowości zaobserwowane przez nie same.
Standardową początkową procedurą jest ocena przez lekarza fiksacji wzroku i ruchu gałki ocznej. Lekarz z całą pewnością oceniać będzie również odruchy fizjologiczne, ustawienie i kształt gałek ocznych oraz powiek, w celu wykluczenia zeza.
Kolejnym ważnym etapem jest badanie widzenia w bliży i dali. U najmłodszych pacjentów stosuje się metodę wybiórczego spojrzenia. Starsze dzieci ostrość widzenia mają sprawdzaną przy użyciu tablic Snellena, na których lekarz prosi o odczytanie literki lub całych jej rzędów przy jednoczesnym zasłoniętym prawym lub lewym oku.
Największy dyskomfort może stanowić badanie dna oka, jest ono jednak niezbędne do obserwacji nieprawidłowości rogówkowej lub soczewkowej. Po zakropleniu atropiną dziecko będzie odczuwało suchość gałek ocznych i narastającą reakcję na ostre światło, dlatego po wizycie należy zapewnić mu przyciemnione pomieszczenie dopóki lek nie przestanie działać.
